το λαθρεμπόριο στρειδιών και το κυνήγι χρυσού, οι φλογερές ομιλίες του σε σοσιαλιστικές κινητοποιήσεις, ο ‘Θαλασσόλυκος’, ο ‘Μάρτιν Ήντεν’ και η ‘Σιδερένια Φτέρνα’, ο εθισμός στο αλκοόλ και τη μορφίνη

O Τζον Γκρίφιθ Τσέϊνι , όπως είναι το πραγματικό όνομα του Τζακ Λόντον, γεννήθηκε το 1876 στο Σαν Φρανσίσκο. Ο πραγματικός πατέρας του, ο αστρολόγος Γουίλιαμ Τσέϊνι, δεν παραδέχτηκε ποτέ την πατρότητά του.

Η μητέρα του, μουσικός και πνευματίστρια Φλόρα Γουέλμαν, είχε ήδη γεννήσει τον μικρό Τζον όταν παντρεύτηκε τον βετεράνο του εμφυλίου, Τζον Λόντον. Αυτός αναγνώρισε τον γιο της ως δικό του με το όνομα Τζόνι Λόντον. Ο μετέπειτα συγγραφέας άλλαξε το όνομά του σε Τζακ όταν ενηλικιώθηκε.

το παράνομο εμπόριο στρειδιών και το κυνήγι χρυσού στην Αλάσκα

Μεγάλωσε σε συνθήκες τεράστιας φτώχειας. Αναγκασμένος να δουλεύει και να πηγαίνει σχολείο ταυτόχρονα, έκανε δουλειές του ποδαριού, όχι απαραίτητα νόμιμες, πάντα όμως με ένα βιβλίο στο χέρι, “δανεισμένο” από τη βιβλιοθήκη του Ώκλαντ. Η ενασχόλησή του με το παράνομο εμπόριο στρειδιών τον έκανε πλούσιο, όμως σκόρπισε ταχύτατα τα λεφτά του.

Συνελήφθη στο Μπάφαλο για αλητεία και εξέτισε ποινή φυλάκισης 30 ημερών, στα 18 του. Μπάρκαρε σε αλιευτικό σκάφος για φώκιες και δούλεψε ακόμα ως ακτοφύλακας, ανθρακωρύχος αλλά και δημοσιογράφος. Οι εμπειρίες του από τη θάλασσα εντυπώθηκαν αργότερα στο κλασικό μυθιστόρημά του ‘Ο θαλασσόλυκος’.

Το 1897 ακολούθησε τον πυρετό του χρυσού, που είχε κυριεύσει χιλιάδες χρυσοθήρες οδηγώντας τους στα τεράστια κοιτάσματα της Αλάσκα και του Καναδά. Αποκαμωμένος και υποσιτισμένος, σώθηκε από τα χέρια ενός Ιησουίτη ιερέα, του Ουίλιαμ Τζατζ. Γυρνώντας στην Καλιφόρνια, άρχισε να γράφει διηγήματα και να τα πουλάει σε εφημερίδες.

φλογερός σοσιαλιστής, στο δρόμο και στο γράψιμο

Οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες ήταν βασικό του ερέθισμα στη συγγραφή άρθρων και βιβλίων. Ήταν πολιτικά στρατευμένος ήδη από το 1896, ως μέλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. Το 1901 μεταπήδησε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα και μετατράπηκε σε φλογερό ρήτορα εργατικών κινητοποιήσεων.

Τα πιο πολιτικά του έργα είναι τα δοκίμια ‘Πώς έγινα σοσιαλιστής’ (1903), ‘Ο Πόλεμος των Τάξεων’ (1905), ‘Επανάσταση και άλλα δοκίμια’ (1910), το μυθιστόρημα ‘Μάρτιν Ήντεν’(1909) και φυσικά το ανυπέρβλητο ‘Σιδερένια Φτέρνα’ (1908).

Σε αυτό, μέσα από τα μάτια της συζύγου ενός σοσιαλιστή συνδικαλιστή ηγέτη, περιέγραψε τις αλυσίδες της εργατικής τάξης και τον εφιάλτη του φασισμού. Υπέγραφε τις επιστολές του ως ‘Ημέτερος για την επανάσταση’, αλλά βαθμιαία αδρανοποιήθηκε πολιτικά.

αλκοολισμός και εθισμός στη μορφίνη

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του κατανάλωνε τεράστιες ποσότητες ποτού που τον οδήγησαν στη συγγραφή του βιβλίου του ‘Ο Αλκοολικός’ (1913).

Ταυτόχρονα, έγινε χρήστης μορφίνης για ιατρικούς λόγους, όμως εθίστηκε αποκτώντας σημαντικές παρενέργειες από τη χρήση της.

Ασχολήθηκε εμμονικά με το αγρόκτημα που απέκτησε στο Γκλεν Έλεν της Καλιφόρνια, επιδιώκοντας να το επεκτείνει και να εφαρμόσει σε αυτό νέες τεχνολογίες, όμως μια πυρκαγιά που το έκαψε ολοσχερώς έβαλε φρένο στις υπέρμετρες φιλοδοξίες του.

Πέθανε στον ύπνο του από ουραιμία, μετά από οξύ νεφρικό κολικό στις 22 Νοέμβρη του 1916, σε ηλικία μόλις 40 χρονών. Τα Άπαντα’ του συγγραφέα μεταφράστηκαν το 1918 στα ρωσικά, με τον πρόλογο να κάνει ο ίδιος ο Λένιν, ενώ η αναμνηστική έκδοση του 1956 στη Σοβιετική Ένωση, εξαντλήθηκε σε 5 ώρες!